Oğuz Atay

Oğuz Atay 1934 yılında İnebolu'da doğdu. 1951'de Ankara Maarif Koleji'ni, 1957'de de İTÜ İnşaat Fakültesi'ni bitirdi. Üç yıl sonra İDMMA (İstanbul Devlet Mühendislik ve Mimarlık Akademisi) İnşaat Bölümü'nde öğretim üyesi oldu. 1975'te doçent olan Atay, Topografya adlı bir de mesleki kitap yazdı. Çeşitli dergi ve gazetelerde makale ve söyleşileri yayınlandı. Oğuz Atay, Tutunamayanlar'ın 1971-72'de yayınlanmasından sonra, önemli bir tartışmanın odak noktası oldu. Bu romanıyla 1970 TRT Roman Ödülü'nü kazandı. Bu ilk romanı 1973'te yayınladığı Tehlikeli Oyunlar adlı ikinci romanı izledi. Hikayelerini Korkuyu Beklerken başlığı altında toplayan Atay'ın 1911-1967 yılları arasında yaşamış Prof. Mustafa İnan'ın hayatı konu edilen Bir Bilim Adamının Romanı, Devlet tiyatrosunda sahneye konmuş Oyunlarla Yaşayanlar adlı oyunu yazdı. Beyninde çıkan bir tümör nedeniyle büyük projesi "Türkiye'nin Ruhu"'nu yazamadan 13 Aralık 1977'de, İstanbul'da öldü.

Sağlığında hiçbir kitabı ikinci baskı bile yapamayan Atay'ın kitapları ölümünden sonra büyük ilgi gördü ve defalarca basıldı. Yıldız Ecevit'in hazırladığı Oğuz Atay biyografisi "Ben Buradayım..." 2005 yılında yayınlandı

Eserleri

Tutunamayanlar, Roman

Tehlikeli Oyunlar, Roman

Oyunlarla Yaşayanlar, Oyun

Korkuyu Beklerken, Öykü

Bir Bilim Adamının Romanı, Roman

Günlük, Günlük

Eylembilim, Roman

Tutunamayanlar (roman)

Tutunamayanlar, Oğuz Atay'ın ilk romanıdır. 1970 yılında TRT Roman Ödülü'nü kazanmıştır.

Çoğu yazar ve okuyucuya göre Modern Türk Edebiyatı' nın en önemli eserlerinden biridir. Kullanılan dil ve anlatım şekli itibariyle edebiyatta bir devrim olarak kabul edilmektedir.Berna Moran, bu kitabı hem içerik hem de biçimsel özellikleri bakımından Türk edebiyattında yepyeni bir evre olarak değerlendirmekte, Jale Parla ise Don Kişot'tan Günümüze Roman adlı çalışmasında modern ve postmodern roman bağlamında Atay'ın ve Tutunamayanların yerini belirtmektedir.

Oyunlarla Yaşayanlar

Oyunlarla Yaşayanlar, Oğuz Atay'ın yazdığı Tiyatro Oyunu.

Kısacık bir yaşama derin anlamlar yüklü ve önemli birkaç yapıt bırakan Oğuz Atay, "Oyunlarla Yaşayanlar"'da Türkiye'deki aydınların açmazını sahneye getiriyor.

Çok çeşitli kültürlü, yaşamını sürdürmekle sanat üretmek, düşündüğünü söylemeye çalışmakla ortamın isteklerini karşılamak arasında boğulup kalmış bir emekli tarih öğretmeni ve ailesi çevresinde oyunlarla yaşayan insanlar... Bir yanda hamasi bir tarih, bir yanda güncel gerçekler, bir yanda sanat, bir yanda da geçim sıkıntısıyla süren hayat.

İşte, Oyunlarla Yaşayanlar'da emekli tarih öğretmeni Coşkun Ermiş'in dramı. "Oyun nerede başlıyor, yaşam nerede bitiyor?" diye soruyor Coşkun. Öyle ki 0, Napoleon piyesleri yazmaya çalışırken, komşusu oyuncu Saffet ondan Vodvil türünde oyunlar yazmasını istiyor. Tiyatro patronu Servet ise Antik Yunan dönemi oyunları sipariş ediyor. Oysa Coşkun beyin evinde bir başka oyun sahnelenmektedir. Bunamış kayınvalidesi Saadet Nine kendisini ziyarete gelecek Cemil Paşa'yı kurduğu hayaller içinde beklemektedir. Oğlu Ümit, okuldan, dersten sıkılmış bir halde sürekli sulu oyunlar ve taklitler yapmaktadır. Karısı Cemile ise oyunun başında çalışan, evin yükünü dikiş dikerek sırtlamış tek gerçekçi kişi iken o da gerçeğin dışına çıkmaya hayalden oyunlar kurmaya başlamıştır.

Yazdığı oyunlarda "oyun kavramı" üzerinde duran Oğuz Atay, Tehlikeli Oyunlar adlı romanında da, Tutunamayanlar'da da olayları oyun içinde oyun olarak ele almıştır. Gerçekten de çok standardlı, çok yönelişli olmak zorunda bırakılan Türk Aydınlarının tipik davranışı "oynamak"tır. Batılı gibi olmak ama ülkenin Asyalı koşulları arasında sürekli oynayarak denge kurmaya çalışmak böylece acıklı bir komediyi sürdürmek.

Oyunlarla Yaşayanlar, Türk Tiyatrosunun önemli oyunlarından biri olarak çok sayıda tiyatro topluluğu tarafından birçok kez yorumlanmıştır.

Kaynak: Oyunlarla Yaşayanlar Oyun Broşürü, Önder Paker,"Oyunlarla Yaşayanlar ya da Türkiye'li Aydının Yaşam Oyunları", 2004