Eski çaglara kadar giden bir süslenme vasitasidir. Arap kadinlari "mikhale" denilen siseler içerisinde korunan sürme maddesini kendi çocuklarinin gözlerine çekerlerdi. Kirpiklerin iç kismina çekilen sürmenin göze sifa verdigi ve kirpikleri güçlendirdigine dair rivayetler vardir. Hz. Peygamber (s.a.s) yatmadan önce "ismid" Artimnan adi verilen sürmeyi tavsiye etmistir (Tirmizi, Libâs).
Isnadi zayif bir hadise göre kendisi de yatmadan önce gözlerini üçer defa sürmelerdi (Bagavî, Serhu's-Sünne, XII, 117-119).
Dul kalan arap kadinlari yas tuttuklari zaman süslenmeyi birakirlar, tekrar evlenmek istediklerini göstermek için ise süslenirlerdi. Sürme çekmek de evlenmeye hazir duruma gelmenin bir göstergesiydi. Müslim'in rivayet ettigi bir hadis de Ümmü Atiyye söyle demektedir: "Biz ölüye üç günden fazla yas tutmaktan nehyolunuyorduk, yalniz koca için dört ay on gün müstesna idi: O esnada sürme çekinmez; koku sürünmez ve boyali elbise giymezdiler" (Müslim, Talak, 66, 67). Dârimî, bir hadise göre oruçlu olanlarin gündüz degil gece sürme çekmesi istenmisse de (Dârîmî, Savm, 28) devaminda bizzat kendisi bunda bir beis görmedigini ifade etmistir.
Ihramli iken ise sürme yerine "sabir" denilen aci bir ilacin kullanilmasini Eban b. Osman tavsiye etmekle beraber (Müslim, Hac, 90; Ahmed b. Hanbel, I, 60, 65) kokusuz olan sürmenin çekilmesinde ulemâ bir sakinca görmemistir (Müslim, A. Davudoglu Ter. Serhi, VI, 369).